Alpejski Szlak Rowerowy: 8 dni z Turynu do Nicei

Startujemy z Placu Bodoniego w Turynie, a pierwszym wyzwaniem jest Colle Colombardo, bardziej odpowiedni dla MTB, choć istnieje alternatywna, w pełni asfaltowa trasa przez Col de Lys.
Docierając do Susa, zaczyna się słynna wspinaczka na Colle delle Finestre (18,6 km, przewyższenie 1700 m), której ostatnia część to szutrowa droga, ale możliwa do pokonania również rowerem szosowym. Na szczycie przełęczy znajduje się pomnik Danilo Di Luki, który pierwszy zdobył nagrodę górską podczas Giro d’Italia (w 2005 roku), kiedy to po raz pierwszy pokonano ten „straszny” podjazd.

Po krótkim zjeździe zaczyna się wojskowa droga Assietta, czyli szutrowa trasa. To właśnie tutaj w 1747 roku miała miejsce bitwa pod Assiettą, w której Piemontczycy pokonali znacznie liczniejszą armię francuską. Droga (w niektóre dni tygodnia zamknięta dla ruchu motorowego) wznosi się na wysokość ponad 2400 metrów, a następnie prowadzi głównie w dół do Sestriere i Cesana Torinese.

Z Cesany Torinese jedziemy asfaltem na Colle del Monginevro, a następnie, już na terenie Francji, zjeżdżamy do Briançon. Stamtąd podjeżdżamy asfaltem na Izoard, legendarny podjazd z Tour de France, lub alternatywnie na bardziej dziki Col des Peas, z technicznym, szutrowym zjazdem single trackiem.

Trasa prowadzi dalej na wyżynę Gardetta, nazywaną „Małym Peru” ze względu na swój dziki charakter. Podjazd jest dość trudny, zarówno asfaltową, jak i równoległą szutrową drogą, a otoczenie jest bardzo dzikie. Wyżyna, z jej szutrowymi drogami zamkniętymi dla ruchu, jest wspaniała do jazdy na rowerze i nie ma zbyt dużych nachyleń. Po około 20 kilometrach szutrowej drogi rozpoczyna się długi zjazd w kierunku Cuneese (Borgo San Dalmazzo).
Z Borgo San Dalmazzo droga prowadzi pod górę w kierunku Limone Piemonte i dalej na przełęcz Tenda, zarówno drogą rowerową, jak i drogami wojewódzkimi. Na wysokości 1800 metrów na przełęczy Tenda zaczyna się Droga Solna, szutrowa, dawna wojskowa droga górskich przełęczy, również z ograniczonym ruchem pojazdów. Ma prawie 30 km długości i tylko na początku ma znaczące nachylenia. Jest odpowiednia dla rowerów gravelowych, ale zdecydowanie nie dla rowerów szosowych, wiele odcinków jest spektakularnych i urwistych.

Po zakończeniu Drogi Solnej trasa prowadzi na przełęcz Tanarello, a następnie do Francji przez długi, szutrowy zjazd (na początku skalisty) w kierunku La Brigue.

Ostatnia część „Rally Torino Nice” ma na celu Col de Turini i Fort de la Forca, również po szutrowej drodze. Stamtąd długi, asfaltowy zjazd prowadzi do morza w Nicei: historyczne miejsce dotarcia znajduje się w „Cafè du Cycliste”.